13 Ekim 2011 Perşembe

sonsuzluğun sonu ya da eksi sonsuzdan sıfıra varmak

Nazım'ın en sevdiği gazel Engels'in anti-dühring'inden : "zamanda ezelilik, uzayda sonsuzluk, a priori olarak ve sözcügün yalın anlamına göre, ne önden ne yandan, ne yukardan ne aşağırdan; ne sağdan ne soldan, hiçbir yandan sonu olmamak demektir. Bu sonsuzluk, sonsuz bir dizinin sonsuzluğundan bambaşka bir şeydir. Çünkü sonsuz bir dizi her zaman birimden, bir ilk terimden başlar. Uzaya uygulanmış bir sonsuz dizi, belirli bir noktadan kalkarak belirli bir yönde sonsuzluğa çekilmiş bir çizgi demektir. Bununla, a priori olarak, zamanın bir başlangıcı olduğunu söylemiş, tanıtlamak istediğimiz şeyin ta kendisini varsaymış oluruz.ve zamanın sonsuzluğuna tek yönlü bir yarı-sonsuzluk niteliği vermiş oluruz"

"Bir şey açık: bir sonu olan ama başlangıcı olmayan sonsuz, bir başlangıcı olan, ama sonu olmayan sonsuzdan ne daha çok, ne de daha az sonsuzdur." "Sonsuzluk bir çelişkidir ve çelişkilerle doludur. Bir sonsuzun sonlu değerlerden bileşmiş olması aslında bir çelişkidir, ama durum da budur. Maddi dünyanın sınırlı niteliği onun sınırsız niteliğinden daha az çelişkilere götürmez. Ve bu çelişkileri ortadan kaldırmayı gözeten her girişim, yeni ve daha ağır çelişkilere götürür. Sonsuzluk, işte bir çelişki olduğu içindir ki, zaman ve uzay içinde sonsuzca akıp giden sonsuz bir süreçtir. Çelişkinin ortadan kaldırılması sonsuzluğun sonu olurdu."

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder